کاش هرگز ندیده بودمت تا این همه عاشقت نمی شدم

کاش هرگز ندیده  بودمت تا این  همه  عاشقت  نمی شدم  نمیشه  بدون تو  زندگی کرد  حاضرم  یه  دستمو  بدم  اما  تو همیشه  در  کنارم  باشی نمیدونم  اسم  این  عشق  هست یا وابستگی  با  دلبستگی  با  شیفتگی  هر  کوفت  و  زهر  ماری  که  هست  یه  طرفشه  خیلی  قشنگه قشنگه  یه  طرفش  جهنم  واقعیه واقعا  دلم  داره  بدون تو  پر پر  میزنه  هیچ  راهی  هم  نیست  ادم  به  آرامش  یا رامش  برسه وای  خدا  این  دیگه  چه  خاصیتی  هست  در  آدمها هست  ادم  نصف  شب  از خواب بلند میشه  اونو  میبینه  همه جای  بدن  پر  از  عرق  میشه نه  میشه خوابید  نه  میشه  نخوابید نه  میشه  به اون  فکر  کرد  نه  نمیشه ادم  معلق  میشه بین  زندگی  و  مرگ  توی  این  حد و  وسط  گیر میکنه  نه  راه  جلو رفتن هست  نه  به  عقب برگشتن هست اتنظار  بیهوده ای که معلوم نیست  بیاد  یا  نیاد  اون روزهای  قبل از  آشنایی با اون  یادم  میاد  چقدر  راحت  بودم  با  اینکه  عشقی نداشتم  اما  به  هر  حال نمی دونستم  عشق  چیه اگر  یکی گریه می کرد  من  خنده ام  می گرفت  نمی  تونستم  عاشقان را درک  کنم  اما  حالا پس از  جدایی تازه  می فهمم عشق  چه  معجون  پیشرفته ای هست  حتی اگر انشتین هم  عاشق  می شد  نمی تونست این  معادله رو  حل کنه  اصلا میدونی چیه همه  دنیا  ناگهان  یه  ج.ری  میشه  ناگهان  از  اوچ  پادشاهی ادم  خوار  و  ذلیل  و  ناتوان میشه  تا  اون  هم  نیاد   ادم  ارام  نمیگیره  اوه  یعنی  عشق  همینه  نه نه نه نه  نمیخوام  فرار کنم از  دلم  ولی چه  جوری نمیشه کمه  دل  رو  کند  ازش  جدا شد  من  اونو  میخوام  میخوام  میخوام  میخواممممممممممممممممممممممممممممممممممممممممممممممم  بیا  برگرد  بیااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا....

قدیمی ترین نبرد بوکس به چه نوع صورت گرفت؟

قدیمی ترین نبرد بوکس به چه نوع صورت گرفت؟ ورزش بوکس اسم  ورزش  بوکس  را  ادم  میشنوه  یاد جو فریزر و کلی  می افته  در  بوکس  مردان جورج فریزر و کلی  هر  2  تا بوکسور  از  آمریکا  بودند  که  سالها  قهرمان و  رقیب  همدیگر  بودند  در  رشته  بوکس  کشورهایی مانند  کانادا  و  ایتالیا و انگلیس  و  چین  مقامهای  زیادی  در  جهان  کسب  کردند  ورزش  بوکس  در  دنیا  طرفداران  زیادی  داره  فرانسه  نیز  در  بوکس  مشهوره  حتی  ورزش  بوکس  در  بین  زنان  نیز  خیلی  طرفدار  داره مسابقه ورزش بوکس به‌طور رسمی در ششصد و هفتاد و هفت سال پیش از میلاد مسیح در بیست و سومین بازی المپیک در هاین که نخستین نبرد این ورزش است شروع شده و «ابراستوس» اهل سمیرنا در این مسابقه فاتح و قهرمان شناخته شد.

این‌که قدیمی ترین نبرد بوکس به چه نوع صورت گرفت و چگونه با یکدیگر می‌جنگیدند معلوم نیست. چنان‌که در تواریخ روم ذکر شده‌است که طرفین مشت‌های خود را به چرمهای خامی محکم بسته و سعی می‌کردند که با ضربات محکمی از این مشت‌های سخت و سنگین حریف را از پای درآورند. البته این مسابقات بدون رعایت وزن بدن انجام می‌شد.

ملائکوماس که پدرش نیز چهل و پنج سال پس از میلاد مسیح فاتح بوکس و قهرمان المپیک گردیده بود، عموم رقیب‌های خود را تنها با فن (نه با زور و قدرت) مغلوب می‌ساخت. مسابقه‌هایی که بدین صورت وقوع می‌یافت بدون انقطاع بود و دائماًّ در میدان‌های مسابقه یک ورزشکار با قهرمانان آماده بنبرد بوده و هرکس که از بین تماشاچیان داوطلب مسابقه بود دست خود را بلند می‌کرد. ملائکوماس قهرمان رومی که در اکثر نبردهای ورزشی بدین نوع فاتح می‌گردید بالاخره در یک مسابقه که حریف او کشته شد به شهرت بسزایی دست یافت. در این مسابقه‌ها قهرمانان دوره امپراتوری روم دست‌های خود را باآلتی شبیه به دستکش که روی آن میخهای محکم فولادی کوفته شده بود مجهز می‌کردند و نیز یک نوع دستکش مخصوص دیگر که از چرمهای سخت و محکم تشکیل شده بود در دست می‌گرفتند و مسابقه را شروع می‌کردند. این مسئله که با استفاده این دستکشها در هر مسابقه یکی از دو طرف حتماً سخت مجروح یا مقتول می‌شد، سبب منسوخ شدن برگزاری مسابقه‌های بوکس بدین نحو گردید. در واقع بازی بوکس با از بین رفتن مسابقه‌های المپیک توأم گردیده و در سال ۴۰۰ بعد از میلاد قهرمانان ورزش‌های مختلف بوکس را به کلی فراموش کردند. در همان عصر یا چند قرن بعد ورزش کشتی‌گیری که خطرات آن کمتر از این‌گونه بوکس‌ها نبود متداول شد و از ورزش‌های عمومی گردید.

مقارن با آغاز قرن هیجدهم مجدداً بازی بوکس و کشتی‌گیری که هر دو از بین رفته بودند شروع شد به‌طوری‌که حکایت می‌شود یک نفر کشیش ایتالیایی که نامش «سن برنادن» بود به جوانان عصر خود فن بوکس را می‌آموخت و منظورش از این عمل این بود که دوئل (مبارزه با شمشیر) که پیوسته با مرگ یکی از دو حریف پایان می‌یافت را منسوخ نماید و به جای آن نبرد با مشت که خطر آن کمتر است، متداول کند. سن برنادن رواج این فن را یک نوع احسان و نیکوکاری می‌دانست از این رو او را پدر بوکس نامیده‌اند.

در لندن هم یکی از استادان شمشیر بازی به نام جمس فیک مدرسه ورزش بزرگی دائر کرد که گذشته از تعلیم شمشیر بازی و نیزه‌پرانی و غیره فنون بوکس را نیز به شاگردان خود می‌آموخت.

جمس فیک برای مشت‌زنی قواعد و قوانین مخصوصی وضع نکرد بلکه مثل امروز محوطه‌ای که اطراف آن با طناب محصور است ایجاد کرد و به شاگردان خود چنین اجازه داد که در حین بوکس حق دارند یکدیگر را گرفته و به شکل کشتی به زمین زنند در این کشتی‌گیری هر کس که بر زمین‌نمی‌خورد فاتح محسوب می‌شد. برای این چنین مسابقه‌ها چنان‌که ذکر شد قواعد خاصی وضع نشده بود از این لحاظ بسیار خطرناک می‌شد و داوطلبان بوکس پس از مشت زدن و گلاویز شدن با یکدیگر گاهی هر دو به زمین‌می‌خوردند و در نتیجه تعیین و معرفی فاتح بسیار مشکل می‌شد.

پس از ایجاد بوکس به این صورت یکی از استادان ورزشکار انگلیسی موسوم به چک بروکتون در سال ۱۷۴۹ در مسابقه‌ای که داور قوانین و دستورات مخصوص وضع کرد وسعت میزان مسابقه و عده اشخاصی که حق ورود به محوطه میدان بازی را داشتند معلوم کرد؛ ولی هنوز این بازی به‌طور رسمی معمول نشده بود و در هر جا که مشت زن‌ها مسابقه می‌دادند پلیس آن‌ها را متفرق می‌ساخت.

در قرن هیجدهم با اینکه انواع ورزش‌ها در انگلستان بحد اعلای ترقی خود رسیدند اما قهرمانان بسیاری به این دلیل که تصور می‌شد برای پیروزی در بوکس یکی از داوطلبان حتماً بایستی کشته یا سخت مجروح گردد بوکس را ورزش خطرناکی تلقی می‌کردند، و اهمیتی به این ورزش نمی‌دادند.

«جون جاکسون» که از استادان بوکس قرن هیجدهم بود تدریجاً بوکس را رسمی‌کرد و چون خود استاد بی نظیری بود در هر مسابقه مبالغ هنگفتی عاید او گردید زیرا از همان موقع جوائز سنگینی برای قهرمانان این فن معین شده بود. این شخص اولین مشت زن و قهرمان عصر خود بود و توانسته بود این ورزش را در دنیا رواج دهد.

در سال ۱۸۳۵ جمس پورله ورزشکار انگلیسی این ورزش را به آمریکا برد؛ ولی پیشرفت آن به قدری سریع بود و به اندازه‌ای آمریکایی‌ها به این ورزش راغب بودند که در سال ۱۸۶۰ یعنی ۲۵ سال پس از ورود این ورزش در آمریکا جون سن هیس آمریکایی توانست در سرزمین انگلستان که این بازی وضع شده و قرن‌ها قهرمانان دنیا از آن مملکت بوده‌اند فاتح گردد و در تمام دنیا بی‌رقیب باشد.

با آنکه جک بروگتون مدت‌ها بود که دست کش مخصوص بوکس را اختراع کرده بود ولی بیش از یکی دو مورد آن را به کار نبرده بودند و در اکثر مسابقه‌ها با مشت گره شده و بدون دست کش با یکدیگر می‌جنگیدند از همین جهت مدت مسابقه و دوره آن خیلی طول می‌کشید طویل‌ترین دوره‌ای بوکس که در سال ۱۸۲۴ در ۲۳ ژوئیه بین قهرمانان آمریکایی میکه مادن و بیل هایس انگلیسی در انبرگ انگلستان انجام شد. این مبارزه جمعاً شش ساعت و سه دقیقه به طول انجامید.

ورزش بوکس با وضعیت کنونی از سال ۱۸۹۰ یعنی پس از آنکه مارکیز کوئینزبری قواعد جدیدتری وضع کرد و استعمال دست کش بوکس را رسمی‌کرد شروع شد. او مدت هر دوره بوکس را سه دقیقه و فواصل بین دورها را یک دقیقه معین کرد و چون این دستور می‌توانست نتیجه نیکویی برای ورزیدن و رفع خستگی بشود از طرف عموم ورزشکاران دنیا قبول شد و طریقه‌ای که کینز معین کرده بود متداول و مرسوم گردید.

برای اولین دفعه مسابقه با وضع جدید در سال ۱۸۹۲ در هفتم سپتامبر در ارولئون بین جون سولیوان آخرین قهرمان مشت‌زن بدون دست کش که قهرمان تمام آمریکا بود و جوانی بیست و شش ساله موسوم به جمس می‌کوربت که او نیز آمریکایی و از رقیب خود دو سال کوچک‌تر بود انجام و پس از ۲۱ دوره (راند) مبارزه قهرمان قدیم دنیا که بدون دستکش عنوان و مقام عجیبی پیدا کرده بود مغلوب قهرمانی شد که با دستکش بوکس را آموخته بود.

پس از گذشت چندین دهه از ورود بوکس به آمریکا این ورزش جزو رده محبوبترین ورزش‌های آمریکا قرار گرفت و از این سو پای مافیا به این ورزش بازگردید تا جایی که در سال ۲۰۱۱ این ورزش با انتقال مالی سالیانه ۶۸۲ میلیارد دلار در رده ۲ پر مبادله‌ترین ورزش‌های جهان پس از اسب دوانی قرار گرفت.

ریس جمهور آینده آمریکا یک همجنسباز است یا همجنسگرا

 در موسیقی نیز  مشهور است  مخصوصا  در  پیانو مسلط به 8 زبان خارجی هم هست اوه ...ریس جمهور آینده آمریکا یک همجنسباز است یا همجنسگرا یا یک فردی که  اصلا  هیچ حسی به زن  نداره یک همجنسباز به عنوان یکی از کاندیداهای دموکراتها وارد رقابتهای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا شده است. پیت بوتیجج، شهردار همجنسباز یک شهر  آمریکا در ایالت ایندیانا اخیراً با مطرح کردن نامش به عنوان یکی از کاندیداهای ریاست جمهوری حزب دموکرات این کشور جنجال زیادی به پا کرده است. بوتیجج آن گونه که اعلام کرده قرار است امروز یکشنبه به صورت رسمی کاندیداتوری‌اش برای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و ورودش به میدان نسبتاً شلوغ کاندیداهای ریاست جمهوری دموکراتها را اعلام کند.

او که 35سال سن دارد یکی از نظامیان کهنه‌کار جنگ افغانستان و برای دو دوره شهردار شهر کوچک "ساوث بند" در ایالت ایندیانا است. این شهر متعلق به ناحیه‌ای در آمریکا معروف به "کمربند پوسیده" بوده و این نام به سبب آسیب فراوان به صنایع مهمی که در این ناحیه قبلاً رونق داشتند نظیر صنعت فولاد و تولید خودرو گذاشته شده است.

در سال ۲۰۱۶ رأی دهندگان در ایالات عمدتاً کارگرنشین نظیر میشیگان و ویسکانسین کمک زیادی به پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری کردند.

بوتیجج با این حال به عنوان فردی که توانسته تحول زیادی در شهر ساوث بند ایجاد کند شناخته شده است.

روزنامه واشنگتن پست درباره او نوشته: در روزهای اخیر کمپین ریاست جمهوری او توجه زیادی به خود جلب کرده و در فاصله کمتر از دو ماه بعد از آن که او کمیته بررسی برای اعلام کاندیداتوری تشکیل داد، توانست تعداد ۶۵ هزار حامی لازم برای شرکت در مناظره‌های کمیته ملی حزب دموکرات در تابستان را به دست آورد. یک نظرسنجی انجام شده از سوی شرکت امرسون در میان رأی دهندگان بالقوه کمیته های انتخاباتی دموکرات ایالت آیووا نشان داده که او بعد از دو چهره مطرح یعنی جو بایدن، معاون رئیس جمهور سابق آمریکا و سناتور برنی سندرز با به دست آوردن ۱۱ درصد رأی در جایگاه سوم قرار دارد.

همچنین کمپین او گزارش کرده که توانسته رقم چشمگیر ۷.۱ میلیون دلار اعتبار از جانب حامیان مالی برای سه ماه اول ۲۰۱۹ جذب کند و این اتفاقات برای شهردار یک شهر کوچک که وارد رقابتهای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا شده چشمگیر محسوب می‌شود.

با این حال مساله همجنسباز بودن بوتیجج و ازدواج او با یک همجنسباز دیگر، بیش از بقیه موارد باعث جلب توجه به وی شده است.

اگر هیچی که نداشته باشید حداقل پوست تخم مرغ را که دارید

جحالا  چرا  پوست  تخم مرغ؟ خوب  این  مطلب  ادامه  دارد اینجا را خوب  بخوانید  بعضی وقتها پیش میاد آدم نمیدونه در اینترنت دنبال چی  بگرده  همین  اول  کار  میگم که  هر  وقت  هر  زمانی  نمی  دانید  چگونه  از  اینترنت و جستجو در آن  لذت  ببرید پیشنهاد  میشه که این کاری که  میگم انجام  بدین  مطمن  باشید  خوشتان می  آید و  این حالت  برای  من  بارها  و  بارها  پیش  آمده  شاید شما  از  این  پیشنهاد  بی  نظیر  خوشتان  بیاید  که  حداقل  می  توانم  بگویم  از  هیچ کاری  بهتره  و  از  چه  کنم  چه  نکنم بیرون  می  آیید  چه  بسا  خیلی  چیزها هم  یاد  بگیرید و  تعجب  کنید  که  این  پیشنهاد  خوب  را  چرا  خودتان  زودتر  پیدایش  نکردید  خوب  بهتره  بریم  سر  اصل  مطلب نگاه  کنید  در  مرحله  اول بهترین کار  این  است که  در  گوگل  سرچ  کنید  این  حرف بنویسید  ایده های  جدید  یا  حتی  ایده این  4  حرف  را  نوشته  ان وقت  کلیک  کنید  و  روی  عکسهای  ایده  نطری  بیندازید  می بینید  خیلی  سرگرم  کننده  هست اگر هم  می خواهید  بخندید  این سایت  پر  از  جوک  هست  https://www.armin3d.com    در  ضمن این وبلاگ هم  noaran.blogsky.com  

نمیشه شاد بود اگر شاد نباشی استرس میلد جاشو پر میکنه

انگیزه های  لذت را  باید  بیشتر  کنی  غرض  کن  از  فوتبال  پرسپولیس  خوشت میاد  و  از  دیدن  این  بازی  لذت  می  بری  اگر  حالا  پرسپولیس  یه  بار  هم  باخت  زیاد  نگران  نشو زندگی  هم  همینطوریه  آیا درد کتف و شانه دست با استرس بیشتر می شود؟ اوه  یس یعنی  بله استرس باعث میشه اون قسمتهایی از  بدن که ضعیفتر هستند یا  قبلا  درد هم داشتند  بیشتر  بشه خوب چرا باید  استرس  داشته  باشیم؟ چه بخواهیم چه  نخواهیم  زندگی  همینه  آش  خاله هست  بخوری  پاته  نحوری هم  پاته استرس مادر  همه  دردهاست  عضلانی مانند آرتروز مفاصل، با سرما و استرس و ناراحتی بیشتر شده و با گرما و آرامش کمتر می شود. این دردها معمولاً شبها و با دراز کشیدن و استراحت کردن بدتر می شوند و ممکن است مانع خواب راحت بیمار گردند؛ و یا در طول شب چندین بار او را از خواب بیدار کنند و حتی مانع خواب شوند. ممکن است با فشار دادن، کوبیدن و ضربه زدن روی نقطه دردناک احساس خوشایندی همراه با کاهش درد به بیمار دست دهد. بندرت ممکن است بیمار احساس درد بسیار شدیدی کند و مجبور شود حتی شب به اورژانس مراجعه کند.

این بیماری ممکن است با دردهای گردن (بیماری دیسک گردن) و یا بیماریهای قلبی هم اشتباه شود.

 اگر درد به پشت و یا بغل گردن برسد و بخصوص به بازو و دست هم تیر بکشد، شبیه دردهای گردن می شود و لازم است پزشک معالج، هم دردهای گردنی و هم این بیماری را مد نظر داشته باشد تا دچار اشتباه تشخیصی نگردد. در دردهای گردنی معمولاً حرکات گردن دردناک است و درد آن بصورت تیز و تیر کشنده به بازو و بویژه دست و انگشتان دست منتشر می شود و ممکن است شبیه حالت برق گرفتگی احساس شود؛ در حالیکه در سندرم درد میوفاسیال، حداکثر درد، روی نقطه حساس اطراف کتف وجود دارد و از آنجا به بازو و دست میرسد ولی حالت تیز ندارد و بصورت مبهم و گنگ منتشر می شود، و حرکات گردن هم واضحاً دردناک نیست. اشتباه بین این دو بیماری بسیار شایع است و حتی بندرت دیده شده است که بیمارانی مبتلا به سندرم درد میوفاسیال بوده اند و به اشتباه بعنوان بیماری دیسک گردن تحت عمل جراحی نیز قرار گرفته اند. برای جلوگیری از این اشتباه، مهمترین وسیله، گرفتن شرح حال کامل و معاینه دقیق بیمار است. اگر پزشک فقط به عکس و ام آر آی (MRI) اکتفا کند، احتمال اشتباه بسیار زیاد است، چرا که حتی در افراد نرمال جامعه هم که اصلاً درد و بیماری گردن ندارند، بویژه در سنین میانسالی و یا بالاتر، اگر عکس و ام آر آی گرفته شود احتمال دیدن بیماری دیسک گردن وجود دارد. به عبارت دیگر اگر فرد کاملاً سالمی بویژه در سنین متوسط و یا بالا را تحت عکسبرداری و ام آر آی قرار دهیم، ممکن است که آرتروز گردن و یا بیرون زدگی دیسک گردن را به درجاتی ببینیم. پس مهمترین راه افتراق سندرم درد میوفاسیال از بیماریهای گرن همان شرح حال و معاینه دقیق است.

گاهی ممکن است این سندرم، با بیماری های گردن و یا قلبی همزمان گردد که باید هر دوی آنها درمان شوند. بیماران نباید با مطالعه این مطلب، خودشان برای بیماری خودشان تشخیص بگذارند، بلکه باید به پزشک مراجعه نمایند تا او بیماری را درست تشخیص دهد؛ وگرنه ممکن است باعث عوارض جبران ناپذیری گردد. این مطلب که در حال مطالعه آن هستید فقط برای اطلاع بیماران است و به هیچ وجه جایگزین کار پزشک نمی شود.